"Τραγούδα μου να φύγει το σκοτάδι"

Εξακρίβωση συναισθήματος.

Για άλλη μια φορά ο λόγος μου με βγάζει άκυρη.

Δε θέλω τίποτα από αυτόν, μόνο να ακούω την ανάσα του.

Κρύα νύχτα κι απόψε, χλωμό το φεγγάρι.

Μπλέχτηκα κάπου ανάμεσα στους αστερισμούς του.

Τι τη θέλω την προσπάθεια για ανακωχή, αφού δεν κάνω για ειρήνη.

Στρίβω τα χέρια στους τοίχους, δεν παίρνω απάντηση.

Πετάγονται οι πόροι σα να θέλουν κάτι να αρπάξουν, από κάπου να γαντζωθούν.

Γυμνώνεται η αλήθεια και προκαλεί τα νιάτα μου.

Η δικτατορία του εγωισμού μου διοργανώνει παρελάσεις.

Φοράω άσπρα φουστάνια και δαγκώνω κόκκινα τριαντάφυλλα.

Πετάω πέτρες σε οτιδήποτε ανοίκειο συναντώ μπροστά μου.

Προκαλώ εντάσεις και ερίζω ανεπιφύλαχτα.

Δεν κάνω για εδώ ρε, πηγαίντε με κάπου αλλού.

Θα 'μαι ήσυχο παιδί, θα υπακούω.

Και δε θα παρασύρομαι, γιατί δεν έχεις ιδέα με πόση ευκολία υποκύπτω.

Εξακρίβωση αισθήματος.

Τώρα τυλίγω τα όνειρά μου μέσα σε ροζ χαρτάκια και τα καίω.

Δίνω όνομα στις ασάφειες που με περιβάλλουν και παίζουμε κρυφτό.

Με τσιμπάω για να σιγουρευτώ ότι ακόμα νιώθω.

Ύστερα χλευάζω την αφή μου που συνεχώς με απογοητεύει.

Τι ανακωχή και μαλακίες, θα βάλω όλη μου τη δύναμη.

Κηρύσσω πόλεμο. Και μάντεψε ποιος είναι ο αντίπαλος.

Δε φαντάζεσαι..