αλλά δε βγαίνει λέξη.
Ό, τι έκανα, το έκανα
μέσω της πίστης και της βεβαιότητας
ό, τι αυτό ήταν το καλύτερο δυνατό.
Ξέρω πως δε χρειάζονται δικαιολογίες
και χαζά νοήματα για το πως γλίστραγε
απ' τα χέρια μας η ζήση.
Θέλω μόνο να πω,
πως είναι καθηλωτική η λύτρωση
που επέρχεται υπό την υπακοή του ενστίκτου.
Και πως η μοναξιά έχει παραπάνω
όψεις από αυτές του νομίσματος.
Θέλω να γράψω,
αλλά καταβάθος δεν ξέρω για τι.
Ίσως επειδή μεγαλώνω
κι έχουν αρχίσει να πονάνε οι αρθρώσεις μου.
Ίσως επειδή είναι επικίνδυνη η φυγή,
που έρχεται ξαφνικά και σου τραβάει
τη γη κάτω απ' τα πόδια.
Ίσως επειδή από αυτή τη μεριά του πλανήτη,
ο κόσμος καταστρέφεται μ' έναν τελείως
διαφορετικό κι αλλόκοτο τρόπο.
Παρόλα αυτά ξημερώνει Παρασκευή και
κάπως προσπαθώ να με επαναφέρω.
Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως
χρειάζεται να μ' επινοήσω απ' την αρχή.
Θέλω να γράψω, αλλά δε βγαίνει λέξη.
Είμαι βαθιά μπλεγμένη κι αυτό το φταίξιμο
δε μπορώ να το ρίξω στις αρθρώσεις μου.
-β.τ
0 σχολίασαν:
Δημοσίευση σχολίου