Search

Content

1 σχολίασαν

(όλα θα πάνε καλά)

Westerpark, Amsterdam, 2019

χρειάστηκε ν' ανέβω 40 μέτρα ψηλά στον αέρα,
έχοντας μια σιδερένια ψευδαίσθηση ασφάλειας 
να με αγκαλιάζει σφιχτά στη μέση,
για να δω πως ο σκοπός του παιχνιδιού
δεν είναι να αποφεύγεις το φόβο,
αλλά να τον κοιτάς με θράσος στα μάτια,
να τον καλωσορίζεις μ' ένα μειδίαμα
κι έπειτα να του δίνεις το χέρι σου.

χρειάστηκαν δυο-τρία ποτήρια κρασί,
μια νύχτα σ' ένα μπαλκόνι τρίτου ορόφου
κι ένα τσιγάρο που μοιράστηκε στα τέσσερα,
για να καταλάβω πως ευτυχής, είναι ο ζωντανός.
και πως είναι τύχη να κοιτάς τον ουρανό τα βράδια
και να αισθάνεσαι την ησυχία της γαλήνης, 
που χαρίζεται απλόχερα χωρίς ν' απαιτεί τίποτα άλλο,
παρά μόνο το σφυγμό που σκαλίζει τον καρπό σου.

-β.τ

1 σχολίασαν

"Θερμοπύλες"


Ένο Αγκόλλι: Θερμοπύλες

Παρανοήσατε,
δε σας έφερα εδώ για να σας πω για ηρωισμούς
ποιητικούς μοραλισμούς, καβαφικούς
για σύγχρονες ή αρχαίες Θερμοπύλες, αλλά
για την οδό Θερμοπυλών όπου έδωσα το πρώτο μου φιλί στο στόμα
όπου με ρώτησε τι ψάχνω πρώτα σ’ έναν ξένο, και του
είπα ηρωικά, μα και αβρά:

Ψάχνω πληγές.

Ωστόσο, τώρα πια μεγάλωσα
λιγάκι
ήρθα ξανά σ’ αυτόν δρόμο για κέικ αμυγδάλου
με χρώμα στους κροτάφους μου,
κουζίνες ξωτικές, μπαχαρικές στο σώμα φυτεμένες
ερωτιδείς αξέχαστους στα παντελόνια
και μες στο νου ποιητές χιλιάδες αγγλοσάξωνες, φρουτώδεις, αλλά και
άλλα τέτοια που με ωρίμασαν
ώς το προστάδιο της σήψης. Δεν είμαι ήρωας εγώ, θέλω να πω
είμαι κακός, αν με ρωτούσες πάλι απόψε θα έλεγα:

Ψάχνω κάποιο σημείο μαλακό
για να το πλήξω.          
0 σχολίασαν

dynasty


ένα σ' αγαπώ, όλες μου οι λέξεις

τις περισσότερες φορές δε μπορώ να σηκώσω το βάρος τους

όταν όμως κάποιες φορές τα καταφέρνω,

σε κοιτάζω με νικητήρια ζάλη από τον πύργο της Βαβέλ

τρία ζήτω για τη δυναστεία σου

-β.τ

2 σχολίασαν

Νέδερλαντς

χρειάστηκαν δύο βαλίτσες κι ένα αεροπλάνο/
μια άλλη γη, μ' έναν άλλον αέρα και πιο γερό χώμα να πατάς/
δίπλωσα τα ζιβάγκο μου μια μέρα και ρύθμισα το ρολόι μου
μια ώρα πίσω/
στην απογείωση όταν το αεροπλάνο έπαψε ν' ακουμπάει έδαφος,
έβαλα τα κλάματα/
σκέφτηκα τα πρόσωπα που θα κάνω καιρό να δω/
κι εκείνα τα χέρια που θα κάνω καιρό να φιλήσω/
κάθε χέρι και μια σφαίρα στην καρδιά,
κάθε πρόσωπο κι ένα δυνατό στο στομάχι μαχαίρωμα/
ο χρόνος θα μου δείξει/
ο χρόνος θα δείξει/
ο χρόνος/
-β.τ


Πληροφορίες

Η Φωτό Μου
/Κάθε φορά θαρρώ πως σε φτάνω /Πάω να σε ξεχωρίσω απ' τα άλλα που αγαπώ /Σε βρίσκω όμως μέσα σ' όλα

Αρχειοθήκη ιστολογίου

(Έχω στο μυαλό μου βίσωνες κι αγγέλους, το μυστικό των ανθεκτικών χρωματικών ουσιών, τα προφητικά σονέτα, το άσυλο της τέχνης.
Κι αυτή είναι η μοναδική αθανασία που εσύ κι εγώ, ίσως μοιραζόμαστε.)

Αναγνώστες

To know is like a hunger: it destroys peace.
Louise Glück

The urge to write contained a refusal to live.
— Jean-Paul Sartre

You must understand the whole of life, not just one little part of it. That is why you must read, that is why you must look at the skies, that is why you must sing and dance, and write poems and suffer and understand, for all that is life.
— Jiddu Krishnamurti

Δημοφιλείς αναρτήσεις