Ένο Αγκόλλι: Θερμοπύλες
Παρανοήσατε,
δε σας έφερα εδώ για να σας πω για ηρωισμούς
ποιητικούς μοραλισμούς, καβαφικούς
για σύγχρονες ή αρχαίες Θερμοπύλες, αλλά
για την οδό Θερμοπυλών όπου έδωσα το πρώτο μου φιλί στο στόμα
όπου με ρώτησε τι ψάχνω πρώτα σ’ έναν ξένο, και του
είπα ηρωικά, μα και αβρά:
Ψάχνω πληγές.
Ωστόσο, τώρα πια μεγάλωσα
λιγάκι
ήρθα ξανά σ’ αυτόν δρόμο για κέικ αμυγδάλου
με χρώμα στους κροτάφους μου,
κουζίνες ξωτικές, μπαχαρικές στο σώμα φυτεμένες
ερωτιδείς αξέχαστους στα παντελόνια
και μες στο νου ποιητές χιλιάδες αγγλοσάξωνες, φρουτώδεις, αλλά και
άλλα τέτοια που με ωρίμασαν
ώς το προστάδιο της σήψης. Δεν είμαι ήρωας εγώ, θέλω να πω
είμαι κακός, αν με ρωτούσες πάλι απόψε θα έλεγα:
Ψάχνω κάποιο σημείο μαλακό
για να το πλήξω.
1 σχολίασαν:
at: 29 Μαρτίου 2019 στις 9:13 μ.μ. είπε...
πού πουλάνε κέικ αμυγδάλου στη θερμοπυλών;
Δημοσίευση σχολίου