http://www.youtube.com/watch?v=FNzQPKPBNwg

Πάνε μέρες τώρα... δε μπαίνω καν στον κόπο να τις μετρήσω, στ' ορκίζομαι. Πάνε μέρες τώρα... πάνε και τα λίγα που ονόμασα δικά μας. Ίσως φταίει το κρασί. Ίσως φταίνε τα τσιγάρα. Ίσως φταίνε τα κεράκια που καίνε δίπλα μου. Η φωτιά τους χορεύει τόσο εριστικά. Ξέρω πως θα συμφωνούσες αν ήσουν εδώ. Ή θα κορόιδευες της παράνοιά μου. Τι εριστικά κεράκια! 

Τι εριστικός ο σωματικός πόνος που νιώθω τώρα που λείπεις. Σαν να είμαι καλά μόνο όταν είσαι εσύ εδώ. Όταν λείπεις το σώμα μου τρελαίνεται, στ' ορκίζομαι. Κι άντε να τρέχω στους γιατρούς τώρα. Μισώ τις άσπρες στολές, ξέρεις. Γι' αυτό στις απόκριες φοράω πάντα μαύρα. Αλλά μην το πεις σε κανέναν. Αρκετά με τις υπόλοιπες αδυναμίες μου. 

Να μωρέ.. απλά δε μ' αρέσουν τα ροζ συννεφάκια, ούτε οι σαπουνόφουσκες. Γι' αυτό δεν έτρεξα από πίσω σου, όπως θα ήθελες εσύ να είχα κάνει. Γιατί δεν είμαι ροζ. Και δε θυμίζω σε τίποτα με κούκλα στο ράφι που χαμογελάει αυτάρεσκα. Το δείχνω αλλιώς το ενδιαφέρον μου, στ' ορκίζομαι. Δεν ξέρω τι σε μπέρδεψε, νόμιζα πως ήμουν ξεκάθαρη. Βέβαια εγώ νομίζω πολλά. 

Μάλλον σου φέρθηκα σκάρτα. Ναι αυτό είναι, φέρθηκα σκάρτα. Αλλά τι να κάνω τώρα που πια δε μπορώ να σου αλλάξω γνώμη; Μάλλον τίποτα.
Απλά να μωρέ.. τα χέρια μου είναι κρύα όπως τότε και η ματιά μου ανεστίαστη. Και θέλω να σταματήσω να σε σκέφτομαι, στ' ορκίζομαι. Και θα τα καταφέρω, απλά δε μου έχει δοθεί η σωστή ευκαιρία ακόμα. Θα τη βρω όμως την άκρη, στ' ορκίζομαι. Θα τη βρω την άκρη και θα υποχωρήσουν και οι μελανιές, στ' ορκίζομαι. 

Γαμώτο, στ' ορκίζομαι. 

Αλλά τι λέω. Δε θα έπρεπε να ορκίζομαι. Κάποιος, κάποτε, ισχυρίστηκε πως με κάνει να ακούγομαι φθηνή. Αλλά αλήθεια στο λέω, θα είμαι δυνατή.