λίγο τα βουβά τοπία
λίγο το καλοκαίρι που όλο φεύγει κι όλο έρχεται
λίγο η αινιγματική γραφή
λίγο η ανάσα σου που ανεβάζει κι άλλο τη θερμοκρασία του δέρματος
λίγο οι σκέψεις
και λίγο οι ανταλλαγές αυτών
λίγο τα τσιγάρα
λίγο οι δύσπνοιες που όλο φεύγουν κι όλο έρχονται
λίγο η χαρά
λίγο η απογοήτευση
λίγο η παρέα
και λίγο η ερωτίλα που πάντα κάπου υποβόσκει
λίγο οι ευχές που πετάς στον αέρα
λίγο τα λιμάνια
λίγο οι άνθρωποι των λιμανιών αυτών
λίγο οι αναγνώσεις
και λίγο οι απαγγελίες
λίγο οι φλόγες που ανάβεις
λίγο τα σώματα που καις
λίγο η μοναξιά
λίγο που παντού ψάχνεις τη μαγεία
λίγο η κούραση
και λίγο η αργοπορία

που πας τώρα να γκρεμιστείς στα σκοτάδια μου;
-Β.Τ

https://www.youtube.com/watch?v=x-LUdYNDlUs&index=14&list=FLrrYexcA648-fBltUGuY9hg

πάντα στα ίδια λιμάνια θα γυρνώ
πάντα και ποτέ δε θα φτάνω/

προσπάθησα να φύγω
αλλά ούτε η φυγή δε με χώρεσε/

άρχισα να σε αναζητώ
απ' τις νότες αιθανόλης
που άφηνες στον αέρα
καθώς καιγόσουν
σε μύρισα κι άρχισα να περπατώ
στους ίδιους δρόμους που περπάτησες
έπρεπε με κάθε τρόπο να συντηρήσω
αυτή τη ζάλη
αυτό το γαμημένο αδιέξοδο
αυτή την απαρχή του τίποτα
που μ' έκλεισε μέσα της
και με στραγγάλισε στωικά


έπρεπε με κάθε μέσο να μάθω να καίγομαι
και ν' αναγεννιέμαι απ' τις στάχτες
μόνο και μόνο
για να ξανακαώ μετά
επειδή σε αναγνώρισα και σ' αναγνωρίζω
και τ' αδιέξοδα είναι πολλά
επειδή σου είπα θα φύγω
αλλά τελικά με μάγεψες
κι αποφάσισες να μην έχω πουθενά
αλλού να πάω/

και τώρα ζητάω
αυτά τα χέρια
αυτό το άρωμα
αυτόν τον ρυθμό
σ' εκείνο το τραγούδι
μ' αυτά τα λόγια
που μ' αγκάλιασαν
και μ' έσφιξαν
σ' εκείνη την πλατεία
εκείνο το μεσημέρι
μιας άνοιξης
που ποτέ δε με χώρεσε
αλλά μ' έκανε να καώ
τόσο όμορφα
κι ας μην το έμαθες ποτέ/
-β.τ