μπύρες και ιστορίες
η ζωή ντυμένη με μεταξωτά υφάσματα
ξεδιπλώνεται σιγά σιγά η πλοκή
σε δεσμεύει σ' ένα έντονο όνειρο
σου κάνει μάγια και σου γελά πονηρά
Ο Τρόυ από τη Νέα Ζηλανδία,
είναι το αγόρι της Σαρλέτ, που είναι Ολλανδή.
Σε δύο μήνες από τώρα,
θα πουλήσουν όλα τους τα υπάρχοντα,
θα παραιτηθούν από τη δουλειά τους
και θα πάνε να βρουν το σκάφος του πατέρα του,
ο οποίος πλέει κάπου στ' ανοιχτά της Καραϊβικής.
Θα πλεύσουν μαζί του για τέσσερις μήνες.
Ο Τρόυ και η Σαρλέτ.
Με προσεγγίζουν και οι δύο, αλλά ξεχωριστά.
Έχουν ευγενικούς και πράους τρόπους.
Εκείνη ζητάει τον αριθμό μου
και με προσκαλεί για ποτό στο μαγαζί που τραγουδάει.
Έχω ειλικρινείς και πράους τρόπους.
Αναγνωρίζω τη χαρά πριν τη μυρίσω.
Κι έπειτα έχω στιγμές σαν και αυτές,
που με περιβάλλουν χαρακτήρες που σκύβω να προσκυνήσω.
Μου έχει λείψει η ανθρώπινη επαφή.
Δεν περνάει λεπτό χωρίς να τη νοσταλγήσω.
0 σχολίασαν:
Δημοσίευση σχολίου