Μέχρι να μάθεις να μ' αγαπάς και να γυρίζεις. Μέχρι να μάθεις να γυρίζεις, επειδή θα μ' αγαπάς. Δίκοπο μαχαίρι οι λέξεις. Περίστροφο στα χέρια μου, που στα τυφλά το κατευθύνω. Αλάθητα πάθη που μόνιασαν μέσα μου και ανέστησαν πολιτισμούς. Άγρια χέρια που χαράζουν ιδεασμούς στο κεφάλι σου και ξύνουν κι άλλο τις πληγές σου. Μίλα μου, μη σταματάς. Περιθοριοποίησε όλα τα υπόλοιπα και μίλα μου. Εσένα...

σε λατρεύω μόνο τις στιγμές που έχεις τα δάχτυλά σου μέσα μου σε λατρεύω μόνο με τα ρούχα σου πεταμένα στο πάτωμα όταν η ζέστη λιώνει τους δείκτες των ρολογιών κι εγώ στάζω καύλα σε θέλω με τη δύναμη που αποκτάς όταν με καρφώνεις σκληρά και με βία όταν μου ζητάς να σε παρακαλάω για λίγη ευχαρίστηση με το κεφάλι σου ανάμεσα στους μηρούς μου τις ώρες που προσμένεις να αυτο-επιβεβαιωθείς απ' τα βογγητά...

φτήνια μου σε πλήρωσα ακριβά μέσα σε στοές τώρα σέρνω την αστάθειά μου ανάμεσα σε προδομένους θεούς που αργοπεθαίνουν ναρκωμένη κι αφημένη στην επίγεια κόλαση φτύνω τα πρότυπά μου με σάλιο δηλητήριο ευνούχισα το μέλλον μου δίχως δεύτερη σκέψη το πότισα με λάσπη και τσιμέντο με ρήμαξε η απάθεια σ' αυτή τη χώρα λοβοτομημένος λαός που μόνο φασίζει και μαζοχίζεται ανοίγω μάτια μόνο για να μπορώ μετά...

Σπάω τα καθρεφτάκια που μου άφησε γιατί μέρα με τη μέρα νομίζω πως ραγίζουν έτσι κι αλλιώς Έχω πετάξει κάτω στο χώμα όλα τα φορέματά της και ένα απόγευμα θα τους βάλω φωτιά Κρατάω όλες τις φωτογραφίες της, εκτός από αυτές που έχουν λίγο αίμα πάνω Συναναστρέφομαι και μιλάω ακόμα με τις επαφές της, αλλά αποφεύγω επιδέξια τους εραστές που άφησε πίσω της Γνέφω καταφατικά στα φαντάσματα του παρελθόντος...

Σου ζήτησα να έρθεις γιατί ήθελα να σε δω/ Άκου και μάθε τώρα για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας μου: Πράξη πρώτη, Ο θρήνος του αγνώστου προέλευσης συναισθήματος της έλλειψης. Η μοναξιά που αποκτάει εξουσία. Το κτήνος που κατασπαράζει τα σωθικά μου και δε με αφήνει να αναπνεύσω. Η θλίψη. Τα πειστίρια που καθημερινά μου υπενθυμίζουν πως διαφέρω. Η μεταλλική γεύση της απογοήτευσης. Το ξετύλιγμα μιας...

Θα συνεχίζεις να μου λες σε κάθε ευκαιρία πόσο όμορφη δείχνω σήμερα, κι εγώ θα συνεχίζω ακάθεκτη να κλείνω την πόρτα πίσω μου κάθε φορά που φεύγω. Θα συνεχίζεις να με φιλάς απτόητος, κι εγώ θα συνεχίζω να σημαδεύω την καρδιά σου μέχρι να βαρεθείς και να φύγεις. Θα συνεχίζεις να θες κι άλλο και δε θα το βάζεις κάτω, κι εγώ θα συνεχίζω να σου εξιστορώ ιστορίες για ανθρώπους που με πόνεσαν και για το...

"Ο Έρωτας είναι ο θάνατοςκαθώς περιμένω μέρες και μέρεςγια να γυρίσειςέτσι που τριγυρίζεις τα νησιάνησιά θανάτου καθώς περιμένωτόσες ημέρες κι ώρες θανάτουγια να γυρίσειςγιατί έρωτας είναι ο θάνατοςαπ’ του θανάτου τα νησιάνα ξαναρθείς." -Μίλτος Σαχτούρης ...

«Όλα ήταν μάταια και βαρετά, μέχρι που ήρθαν αυτοί. "Επιτέλους, λίγη δράση" είπα. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τον πόλεμο μόνο, όταν πέσουν οι πρώτες βόμβες. Μέχρι τότε, πηγαίναμε στη δουλειά μας ειρηνικά, κοιτάγαμε τη δουλειά μας ειρηνικά, όλα πήγαιναν καλά γενικά, ειδικά όσο δε μας καιγόταν καρφί. Μόλις ήρθαν αυτοί, άρχισαν να μ' αγαπάνε οι γείτονες κι εγώ κατάλαβα πως τελικά δεν ήταν κακοί. Το βράδυ, ακούγαμε φωνές και γινόμασταν...

Ακατανόητη, κορίτσι και τέρας, πλαισιωμένη από ασάφεια. Μέσα σου πάλλονται και συγκρούονται προκαταλήψεις κι ενοχές. Κι εσύ ανίσχυρη, παλεύεις να νικήσεις έναν άσκοπο αγώνα, άνισο. Κάποιος που σε φοβίζει, ισχυρίζεται πως τον φοβίζεις εσύ. Ένας παρείσακτος λες και τον βαφτίζεις με χίλια δυο αρνητικά επίθετα. Κάποιος που γδέρνει το δέρμα σου, κάποιος που σε χτυπά στην πλάτη, ισχυρίζεται πως σου επουλώνει...