Search

Content

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

δεν έχει τίτλο αυτό εδώ

Η γιαγιά μου, πάντα με συμβούλευε να προσέχω, να μην πληγώνω τους γύρω μου γιατί ,έλεγε, πως δε μπορώ να ξέρω τι φαντάσματα κουβαλά ο καθένας μέσα του. Εγώ τότε ήμουν μικρή και δεν μπορούσα να την κατανοήσω πλήρως . Όχι ότι τώρα κατανοώ τη συμβουλή της απόλυτα. Απλά ξέρω. Ξέρω πως είχε δίκιο. Ξέρω πως καμιά φορά, όταν κάποιος περνάει από μέσα σου, αφού σε περπατήσει, σε μάθει, σε βαριέται. Φεύγοντας λοιπόν αυτός ο κάποιος, αφήνει σκόνη. Πολύ σκόνη και βρωμιά. Και εσύ δε μπορείς να ξεσκονιστείς γιατί είσαι ερειπωμένος και τα ερείπια δεν ξεσκονίζονται μόνα τους. Και όπως όλα τα ερείπια, είσαι και συ στοιχειωμένος από φαντάσματα. Μη με ρωτήσεις πως είμαι τόσο σίγουρη. Το ξέρω γιατί το έχω δει στις ταινίες. Όπου υπάρχει σκόνη, σκοτάδι και τα έπιπλα τρίζουν, υπάρχουν και φαντάσματα. Και ξέρεις, τα φαντάσματα λατρεύουν οτιδήποτε παραμελημένο και απόμερο. Τους αρέσει η μυρωδιά της θλίψης και έχουν μια μανία με την κατάθλιψη. Είναι ύπουλα και σε εξουθενώνουν. Εσύ, έχεις φαντάσματα μέσα σου; Τρίζει εσένα η καρδιά σου;

6 σχολίασαν:

Ανώνυμος
at: 3 Ιουνίου 2011 στις 10:21 μ.μ. είπε...

Ποιος δεν έχει φαντάσματα μέσα του?? Αν δεν έχει, δεν έχει μνήμες και είναι άσχημο αυτό...

φτου ξελευθερία says:
at: 3 Ιουνίου 2011 στις 11:34 μ.μ. είπε...

Ναι σίγουρα!γι 'αυτό έγραψα και το κείμενο, για να τονίσω την ύπαρξή τους μέσα μας!

GChatzivamvakis says:
at: 4 Ιουνίου 2011 στις 2:29 μ.μ. είπε...

Φεύγει και συ γεμίζεις οικειοθελώς σου φαντάσματα για να μην νοιώθεις την μοναξιά

φτου ξελευθερία says:
at: 4 Ιουνίου 2011 στις 4:18 μ.μ. είπε...

πρέπει να γεμίσει και το κενό, όχι τίποτα άλλο!

quaintrelle dandy says:
at: 5 Ιουνίου 2011 στις 3:24 μ.μ. είπε...

στα ερείπια φυτρώνουν μια μέρα αγριόχορτα πάντως, αργά ή γρήγορα. Κι όταν καταρεύσει η στέγη, τα λούζει το φως. Η ομορφιά τελικά θα εισβάλει :)

φτου ξελευθερία says:
at: 5 Ιουνίου 2011 στις 6:14 μ.μ. είπε...

αυτό είναι το καλό!ότι κάποτε τελικά ,όπως λες και συ, η ομορφιά εισβάλει:)

Πληροφορίες

Η Φωτό Μου
/Κάθε φορά θαρρώ πως σε φτάνω /Πάω να σε ξεχωρίσω απ' τα άλλα που αγαπώ /Σε βρίσκω όμως μέσα σ' όλα

Αρχειοθήκη ιστολογίου

(Έχω στο μυαλό μου βίσωνες κι αγγέλους, το μυστικό των ανθεκτικών χρωματικών ουσιών, τα προφητικά σονέτα, το άσυλο της τέχνης.
Κι αυτή είναι η μοναδική αθανασία που εσύ κι εγώ, ίσως μοιραζόμαστε.)

Αναγνώστες

To know is like a hunger: it destroys peace.
Louise Glück

The urge to write contained a refusal to live.
— Jean-Paul Sartre

You must understand the whole of life, not just one little part of it. That is why you must read, that is why you must look at the skies, that is why you must sing and dance, and write poems and suffer and understand, for all that is life.
— Jiddu Krishnamurti

Δημοφιλείς αναρτήσεις