Search

Content

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

η θέση στον ήλιο είναι κλεισμένη

Κάθομαι και μετράω υποκατάστατα ονείρων.
Ψάχνω κάπου ανάμεσα τα κομμάτια μου.
Δεν έχω κόλλα όμως να με ξανακολλήσω.
Αναπολώ παλιές στιγμές από φωτογραφίες και προσπαθώ να τις ζωντανέψω και να τις ζήσω πιο έντονα.
Ξεχνιέμαι και αφήνω πίσω τις υποχρεώσεις.
Ξυπνάω όμως το επόμενο πρωί με ένα μυαλό άδειο.
Κενό. Ρίχνω κατάρες στην πλήρη ανικανότητά μου να οργανωθώ και να τα βάλω όλα σε μια τάξη.
Υπάρχει καιρός. Μέχρι που φτάνεις στην τελευταία μέρα και αναρωτιέσαι ‘μα καλά, πότε πέρασε’?
Ξαναφέρνω στο μυαλό μου εικόνες.
Ανθρώπους. Χαμένες ελπίδες. Σβησμένα χαμόγελα. Λυπημένα πρόσωπα. Προσπάθειες να σε κάνω να νιώσεις καλά. Λόγια.Πολλά λόγια.Και τηλεφωνήματα.
Ενώ σου έχω πει, δεν μ’ αρέσει να μιλάω στο τηλέφωνο.
Περίοδος αλλαγής. Και μετά παύση.
Συμπέρασμα: η αγάπη σου είναι για τα σκουπίδια. Μια αλήθεια: μου έλειψες. Αλλά αυτά τα αφήσαμε πίσω, έτσι δεν είχαμε συμφωνήσει?
Εμένα μου έλειψες. Δεν ξέρω πώς να σε αφήσω πίσω.
Και μετά ακολούθησαν κι άλλα.
Μαθήματα. Σκόρπια φιλιά. Προσευχές. Η αναπόδραστη ανάγκη να σου μιλήσω. Ματιές που ήξερα πως έπρεπε να αποφύγω.
Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το έκανα.
Λέξεις, λέξεις κι άλλες λέξεις. Σε έβριζα. Με έβριζα. Χανόμουν. Και μετά πάλι παύση. Με σήκωναν όρθια οι γύρω μου.
Πρόσεχε! μου φώναζαν. Μην κάνεις ξανά το ίδιο λάθος.
Έσβηνα φωτιές, τις ξανάναβα. Πρόσεχα μην καώ, αλλά κάποιες φορές καιγόμουν.
Ανάσες. Κάποιες φορές βαθιές, κάποιες άλλες μικρές.
Αλλά πάντα αθόρυβες.
Και τελικά πάντα μένεις με την απορία.

«
Γίνεται να αγαπάς κάποιον και να μην τον αγαπάς ταυτόχρονα?
Εγώ το ξέρω, στους άλλους φαίνεται απίστευτο, αλλά έτσι είναι.
-Πού πάμε?
-Στη θάλασσα…»

8 σχολίασαν:

fish eye says:
at: 20 Οκτωβρίου 2010 στις 10:46 π.μ. είπε...

συνηθως ο ερωτας ειναι που μας παιζει τετοια παιχνιδια κι οχι η αγαπη..

*μου αρεσει πολυ το backround του blog σου κι εγω προσπαθω να βαλω δικη μου φωτογραφια και δε μπορω..

fish eye says:
at: 20 Οκτωβρίου 2010 στις 10:46 π.μ. είπε...

συνηθως ο ερωτας ειναι που μας παιζει τετοια παιχνιδια κι οχι η αγαπη..

*μου αρεσει πολυ το backround του blog σου κι εγω προσπαθω να βαλω δικη μου φωτογραφια και δε μπορω..

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. says:
at: 20 Οκτωβρίου 2010 στις 6:35 μ.μ. είπε...

ποσο φοβαμαι που με βρισκω μεσα στις γραμμες..
τρομαζω..
νομιζα ημουν αλλου πια..

φτου ξελευθερία says:
at: 21 Οκτωβρίου 2010 στις 2:59 μ.μ. είπε...

@❤
σιγουρα και ο ερωτας βαζει το χερακι του, αλλα αργα ή γρηγορα μετουσιωνεται σε αγαπη! δυο σταδια διαφορετικα και τοσο ιδια ταυτοχρονα..

ευχαριστω για το μπακ, και μενα μ'αρεσει πολυ! σου εστειλα οδηγιες xx

φτου ξελευθερία says:
at: 21 Οκτωβρίου 2010 στις 3:00 μ.μ. είπε...

@ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει..
και γω ξεχασμενη ιστορια την ειχα, αλλα να που ολο γυριζει μεσα μου:/

fish eye says:
at: 21 Οκτωβρίου 2010 στις 3:18 μ.μ. είπε...

μαλλον δε δεχεται την εικονα που θελω, δοκιμασα με αρκετες και δε ξερω το γιατι για να κανω τη διορθωση

*ευχαριστω!

Mela says:
at: 28 Οκτωβρίου 2010 στις 2:02 π.μ. είπε...

Εγώ δεν θα σου πω ότι τρόμαξα που με βρήκα μέσα στις λέξεις σου, πόσο μάλλον μέσα στις σκέψεις σου..
Απλά ''χάρηκα'' που κάποιος με καταλαβαίνει..έμμεσα. Που συμπάσχει αν θες.
(μην ξεχνάς ότι είμαστε μικροί ήρωες.)

φτου ξελευθερία says:
at: 28 Οκτωβρίου 2010 στις 7:58 μ.μ. είπε...

ολα στο δρομο μας ειναι!και ως ηρωες που λες, πρεπει να στεκομαστε στο υψος μας και να "πολεμαμε". αλλα αυτο ειναι και το δυσκολο στη ζωη αυτη!
xx

Πληροφορίες

Η Φωτό Μου
/Κάθε φορά θαρρώ πως σε φτάνω /Πάω να σε ξεχωρίσω απ' τα άλλα που αγαπώ /Σε βρίσκω όμως μέσα σ' όλα

Αρχειοθήκη ιστολογίου

(Έχω στο μυαλό μου βίσωνες κι αγγέλους, το μυστικό των ανθεκτικών χρωματικών ουσιών, τα προφητικά σονέτα, το άσυλο της τέχνης.
Κι αυτή είναι η μοναδική αθανασία που εσύ κι εγώ, ίσως μοιραζόμαστε.)

Αναγνώστες

To know is like a hunger: it destroys peace.
Louise Glück

The urge to write contained a refusal to live.
— Jean-Paul Sartre

You must understand the whole of life, not just one little part of it. That is why you must read, that is why you must look at the skies, that is why you must sing and dance, and write poems and suffer and understand, for all that is life.
— Jiddu Krishnamurti

Δημοφιλείς αναρτήσεις