Μέχρι εκεί

Για ένα βράδυ, δύο βράδια, μέχρι εκεί.
Το εβδομήντα τοις εκατό του "είναι" σου παραμένει ακόμα άγνωστο και απρόσιτο.
Για ένα χάδι, δύο χάδια, μέχρι εκεί.
Δεν ξέρω αν αυτό που νιώθω είναι η ανάγκη να σε αγαπήσω ή να αγαπήσω εμένα.
Σε πλησιάζω και νιώθω το ψύχος σου σε όλη μου την ύπαρξη.
Σαν να κατεβαίνω άοπλη σε πόλεμο, έχοντας σίγουρη την ήττα.
Για ένα σημάδι, δύο σημάδια, μέχρι εκεί.
Τώρα βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο κόσμους, διαπλάθοντας διαφορετικούς εαυτούς, βάζοντας σύνορα.
Ακροβατώ σε σκέψεις που με ωθούν στο να πράττω παράλογα, επιβιώνοντας ανάρμοστα.
Δίχως συγκεκριμένη πορεία, ακολουθώ μεθυσμένες ελπίδες για όλα όσα ξέχασα να ζήσω.
Για μία θλίψη, δύο θλίψεις, μέχρι εκεί.
Για το παρόν, απλά σκεπάζω με τα χέρια μου τα αυτιά μου και σιγοτραγουδάω σε μια προσπάθεια να με διαχωρίσω απ' το έξω περιβάλλον.
Για το μέλλον, απλά αμύνομαι και ακονίζω τα μαχαίρια μου, για να μην καταφέρεις να κοιτάξεις μέσα μου και δεις τι έχω.
Για μία αγκαλιά σου, δύο αγκαλιές σου, μέχρι εκεί.
Γιατί είναι ψυχοφθόρο να με μαλώνω συνέχεια που υποκύπτω σ' αυτήν την πλανεύτρα ανάγκη που με καθιστά όμηρό σου.
Για μια προσπάθεια, δύο προσπάθειες μέχρι εκεί.
Επειδή θέλω να βρω, αλλά δε βρίσκω.
Χάνομαι μέσα σε χαοτικές θεωρίες που με αφορούν αλλά συνωμοτούν εναντίον μου.
Για ένα λάθος, δύο λάθη μέχρι εκεί.
Λάτρεψα την ρουτίνα μου γιατί με κρατάει δέσμια της και δεν λειτουργώ, δεν προλαβαίνω να σκεφτώ.
Αποζητάω τη φυγή, αλλά για πόσο ακόμα;