όταν η σκέψη σου τρέχει με πενήντα χιλιόμετρα την ώρα
όταν το κεφάλι αρνείται κατηγορηματικά αυτό που η καρδιά παραδέχεται
όταν σκέφτεσαι εκείνον και το σώμα σου ανταποκρίνεται με σπασμούς
όταν σε διακατέχει η αύρα του και δεν έχεις νιώσει τίποτα πιο σκοτεινό και ταυτόχρονα τόσο οικείο
όταν σου μιλάει και για εκείνη τη στιγμή δε σε νοιάζει τίποτα άλλο
όταν η σκέψη σου σε οδηγεί σε δύσβατα μονοπάτια και ωθείς τον εαυτό σου στην απόλυτη παράνοια
όταν αναγκάζεσαι να προσποιηθείς άχαρα ότι δε σε νοιάζει
όταν σε κουράζει
όταν συνειδητοποιείς ότι δε μοιράζεστε τις ίδιες σκέψεις και τον ίδιο πόθο
όταν νιώθεις πως η καρδιά σου είναι έτοιμη να εκραγεί και να σπάσει σε χίλια κομμάτια
όταν νιώθεις ερωτευμένη μαζί του, αλλά δε νιώθεις ερωτευμένη ταυτόχρονα
όταν θες να απομακρυνθείς χίλιες λέμβους μακριά του, αλλά κάτι σε τραβάει δίπλα του
όταν νιώθεις αδύναμη κοντά του
όταν μισείς τον εαυτό σου που νιώθεις έτσι
όταν του δίνεις το δικαίωμα να παίζει με το μυαλό σου και να κινεί τα νήματα
όταν ανακατεύεσαι στο στομάχι και δεν έχεις όρεξη για τίποτα
όταν σε ρωτάνε γιατί δεν τρως και απαντάς ξερά ότι έχεις φάει ήδη
όταν είναι η σκέψη σου όταν ξυπνάς και όταν κοιμάσαι
όταν αδυνατείς να αφεθείς και απλά αναισθητοποιείς τις ανάγκες σου
όταν προτιμάς να σε κατακρίνει για κάτι που δεν είσαι, παρά για τον αληθινό σου εαυτό.
όταν το κεφάλι αρνείται κατηγορηματικά αυτό που η καρδιά παραδέχεται
όταν σκέφτεσαι εκείνον και το σώμα σου ανταποκρίνεται με σπασμούς
όταν σε διακατέχει η αύρα του και δεν έχεις νιώσει τίποτα πιο σκοτεινό και ταυτόχρονα τόσο οικείο
όταν σου μιλάει και για εκείνη τη στιγμή δε σε νοιάζει τίποτα άλλο
όταν η σκέψη σου σε οδηγεί σε δύσβατα μονοπάτια και ωθείς τον εαυτό σου στην απόλυτη παράνοια
όταν αναγκάζεσαι να προσποιηθείς άχαρα ότι δε σε νοιάζει
όταν σε κουράζει
όταν συνειδητοποιείς ότι δε μοιράζεστε τις ίδιες σκέψεις και τον ίδιο πόθο
όταν νιώθεις πως η καρδιά σου είναι έτοιμη να εκραγεί και να σπάσει σε χίλια κομμάτια
όταν νιώθεις ερωτευμένη μαζί του, αλλά δε νιώθεις ερωτευμένη ταυτόχρονα
όταν θες να απομακρυνθείς χίλιες λέμβους μακριά του, αλλά κάτι σε τραβάει δίπλα του
όταν νιώθεις αδύναμη κοντά του
όταν μισείς τον εαυτό σου που νιώθεις έτσι
όταν του δίνεις το δικαίωμα να παίζει με το μυαλό σου και να κινεί τα νήματα
όταν ανακατεύεσαι στο στομάχι και δεν έχεις όρεξη για τίποτα
όταν σε ρωτάνε γιατί δεν τρως και απαντάς ξερά ότι έχεις φάει ήδη
όταν είναι η σκέψη σου όταν ξυπνάς και όταν κοιμάσαι
όταν αδυνατείς να αφεθείς και απλά αναισθητοποιείς τις ανάγκες σου
όταν προτιμάς να σε κατακρίνει για κάτι που δεν είσαι, παρά για τον αληθινό σου εαυτό.
2 σχολίασαν:
at: 2 Ιουνίου 2013 στις 3:48 μ.μ. είπε...
Ουάου. Με εκφράζεις τόσο πολύ..
at: 4 Ιουνίου 2013 στις 12:56 π.μ. είπε...
@rainmaker's phantom
πράγμα δυσάρεστο απ'τη μία..
Δημοσίευση σχολίου