κεφάλαιο πρώτο: απαλλαγή από το ρόλο μου
μακάρι να μπορούσα να το καταλάβω
να μπορούσα να αντικατοπτριστώ στους καθρεφτισμούς σου
να άνοιγα τα μάτια μου και να ήσουν δίπλα μου
να άνοιγες τα μάτια σου και να ήμουν εκεί
καταραμένη πόλη και το κενό μέσα μου μοιάζει απύθμενο
να μη μου αξίζει ούτε μια λέξη σου, αλλά να απαιτώ ολόκληρες προτάσεις
να με βλέπω να τα παρατάω και να το βάζω κάτω
να σε μισώ για το κακό που μου κάνω
κεφάλαιο 2: έξι φεγγάρια και σήμερα
να θέλω να σε διεκδικήσω αλλά να μην ξέρω πώς να το κάνω
να σε θέλω
να σου ανήκω και να μη σου ανήκω ταυτόχρονα
καταδικασμένος αυτόχειρας το αντίο, κρέμεται απ’ τα χείλη μου για δεύτερη φορά
κεφάλαιο 0: 150 μέρες πριν
το όλο σκηνικό μου είχε φανεί αστείο
εσύ να μ' αγαπάς και εγώ να δαγκώνω τα χείλη μου πριν απ' το πρώτο μας φιλί
κεφάλαιο 9: πήγαινέ με πίσω έξι χρόνια
να σε γνωρίσω πάλι απ' την αρχή και να τα κάνω όλα σωστά αυτή τη φορά
χάος διάσπαρτο ανάμεσά μας, αλλά εγώ έτσι σε θέλω
κοινό μας σημείο η παιδική αφέλεια
κεφάλαιο 108: εσύ σε έλλειψη
να φοβάμαι να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι
να φοβάμαι μη τυχόν και αρχίσω να θυμάμαι
να προσπαθώ με καφείνη και δάκρυα να με κρατήσω μακριά από τον ύπνο
να καταλήγω να αποκοιμιέμαι πάντα με τη σκέψη σου στο μυαλό
άραγε να είναι και για σένα τόσο δύσκολο;
κεφάλαιο αιωνιότητας:
να αναρωτιέμαι πότε θα σταματήσω να μυρίζω γύρω μου το άρωμά σου
πότε επιτέλους θα πάψω να φτιάχνω σενάρια με πρωταγωνιστή εσένα να γυρνάς
πότε οι πόροι μου θα δεχτούν άλλο άγγιγμα πέρα από το δικό σου
δε με πειράζει που δε με σκέφτεσαι
απλά θέλω μόνο από σένα να ακούω αυτό το "καληνύχτα και όνειρα γλυκά"
μακάρι να μπορούσα να το καταλάβω
να μπορούσα να αντικατοπτριστώ στους καθρεφτισμούς σου
να άνοιγα τα μάτια μου και να ήσουν δίπλα μου
να άνοιγες τα μάτια σου και να ήμουν εκεί
καταραμένη πόλη και το κενό μέσα μου μοιάζει απύθμενο
να μη μου αξίζει ούτε μια λέξη σου, αλλά να απαιτώ ολόκληρες προτάσεις
να με βλέπω να τα παρατάω και να το βάζω κάτω
να σε μισώ για το κακό που μου κάνω
κεφάλαιο 2: έξι φεγγάρια και σήμερα
να θέλω να σε διεκδικήσω αλλά να μην ξέρω πώς να το κάνω
να σε θέλω
να σου ανήκω και να μη σου ανήκω ταυτόχρονα
καταδικασμένος αυτόχειρας το αντίο, κρέμεται απ’ τα χείλη μου για δεύτερη φορά
κεφάλαιο 0: 150 μέρες πριν
το όλο σκηνικό μου είχε φανεί αστείο
εσύ να μ' αγαπάς και εγώ να δαγκώνω τα χείλη μου πριν απ' το πρώτο μας φιλί
κεφάλαιο 9: πήγαινέ με πίσω έξι χρόνια
να σε γνωρίσω πάλι απ' την αρχή και να τα κάνω όλα σωστά αυτή τη φορά
χάος διάσπαρτο ανάμεσά μας, αλλά εγώ έτσι σε θέλω
κοινό μας σημείο η παιδική αφέλεια
κεφάλαιο 108: εσύ σε έλλειψη
να φοβάμαι να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι
να φοβάμαι μη τυχόν και αρχίσω να θυμάμαι
να προσπαθώ με καφείνη και δάκρυα να με κρατήσω μακριά από τον ύπνο
να καταλήγω να αποκοιμιέμαι πάντα με τη σκέψη σου στο μυαλό
άραγε να είναι και για σένα τόσο δύσκολο;
κεφάλαιο αιωνιότητας:
να αναρωτιέμαι πότε θα σταματήσω να μυρίζω γύρω μου το άρωμά σου
πότε επιτέλους θα πάψω να φτιάχνω σενάρια με πρωταγωνιστή εσένα να γυρνάς
πότε οι πόροι μου θα δεχτούν άλλο άγγιγμα πέρα από το δικό σου
δε με πειράζει που δε με σκέφτεσαι
απλά θέλω μόνο από σένα να ακούω αυτό το "καληνύχτα και όνειρα γλυκά"
4 σχολίασαν:
at: 27 Οκτωβρίου 2012 στις 9:14 μ.μ. είπε...
σταμάτα.απλά σταμάτα..
και μου ξυπνάς πολλά,πάρα πολλά..
at: 28 Οκτωβρίου 2012 στις 7:15 π.μ. είπε...
Κι εμένα επίσης...
at: 13 Φεβρουαρίου 2014 στις 10:21 μ.μ. είπε...
Τέλειο Φανταστικό Ανυπερέβλητο !!!!!!! Μπορώ να το κρατήσω για πάνταα (!!!!) αυτό το κείμενο ???!!!!!!!!!!! :$ :) <3
at: 14 Φεβρουαρίου 2014 στις 1:41 π.μ. είπε...
@Purple Rompishness
Σ' ευχαριστώ πολύ.. με πήγες πολύ πίσω με αυτό το σχόλιο, είχα ξεχάσει την ύπαρξη αυτής της ανάρτησης αλλά παραδόξως μου ήρθαν στο μυαλό γλυκιές αναμνήσεις :)
(τα κείμενα είναι εδώ για να τα μοιράζομαι)
xx
Δημοσίευση σχολίου