γιατί δε λες αυτά που σκέφτεσαι

Σχέδια μελλοντικά. Συγχύσεις, απογοητεύσεις. Το μετάνιωσα. Όλα τα μετανιώνω. Και πάμε πάλι.
Γράφω. Γράφω τι; Κάνω τι; Και γιατί εδώ; Γιατί εδώ με κόσμο; Όλα μπερδεμένα, το μυαλό ένα κουβάρι, που άντε να το ξεμπλέξεις. Φεύγω από εδώ, πάω εκεί, αλλά στο τέλος αλλού καταλήγω. Μοιράζω χαμόγελα, κρατάω υποσχέσεις, συγχωρώ κι ας μη μου συγχωρούν κάποιοι τα δικά μου λάθη.
Περπατάω αργά. Εξουθενωτικά αργά. Αυξάνω ταχύτητα. Ζαλίζομαι και πάλι σταματάω. Πάλι αργά. Το τιμόνι πρέπει να ανήκει σε έμπειρα χέρια. Ποια εμπειρία όμως; Ποιος αγώνας; Άμα δε ζω, δεν έχω εμπειρίες. Τα παρατάω.
Φτου και πάλι απ’ την αρχή. -Θα τα καταφέρει! Μια ζωή σκαλωμένη σ’ ένα «θα τα καταφέρει!».. Δύο σκαλιά, και μετά άλλο ένα.
Βλέπεις γύρω τον κόσμο. Πως συμπεριφέρεται. Τι κάνει. Εκπλήσσεσαι. Πράγματα που δεν έχεις δει. Πράγματα που έχεις πλησιάσει, αλλά δεν έχεις αγγίξει.
Αγανάκτηση.
Επανακτώ το ενδιαφέρον μου. Όνειρα, όνειρα, όνειρα. Σκόρπια όνειρα. Θέλω να κάνω αυτό, θέλω να κάνω εκείνο.
Ένα σκαλί κάτω. Και μετά κάτω, άλλο ένα επίπεδο. Κουράστηκες; Αντέχω.
Εφιάλτης. Ευτυχώς που πάντα υπάρχει ένα ξυπνητήρι. Αφύπνιση και μετά κουράγιο. Ξυπνάς με πονοκέφαλο. Έχεις όμως βαρεθεί τα χάπια. Κάτι πρέπει να κάνω γι ‘αυτό, λες στο εαυτό σου και συνεχίζεις.
Συναισθήματα; Ουδέτερα. Απέναντί σου; Κανένα.Από αισθήματα, στερέψαμε.
Κόκκινο μαγιό και πάω. Χαϊδεύω την άμμο και σκέφτομαι. Πάντα σκέφτομαι πως θα ‘ταν όλα αν… Αφύπνιση. Πιο δυνατή αυτή τη φορά.
Περπατώ και πάω. Νιώθω τον κόσμο. Γεύομαι. Και αποφασίζω με πιο σιγουριά για το τι θέλω.
Μήπως όμως κάνω λάθος; Δε γαμιέται. Μια ζωή στο αθόρυβο, κουράστηκα.
Ήλιοι δύουν. Ήλιοι ανατέλλουν. Και εμείς εκεί. Χαρούμενη, μετά λυπάμαι.
Αποχωρήσεις. Άτομα που αγαπάς, φεύγουν. Μα καλά, δε καταλαβαίνουν πως αυτό πονάει; Και πέφτεις κάτω και χτυπάς.
Υπάρχουν και οι επιτυχίες. Υπάρχουν και οι στιγμές που αυτός που πληγώνει είσαι εσύ. Δε θα επαναληφθεί, λες στον εαυτό σου. Και είσαι σίγουρος πως όλα θα κυλάνε ωραία από εδώ και πέρα. Κανείς όμως δε ξέρει τι ξημερώνει αύριο και ο χρόνος είναι εκεί για να μας θυμίζει ότι πρέπει να ζούμε. Κανείς δε μας βιάζει. Οπότε από εδώ και πέρα ας έρθουν τα πάνω κάτω. Εγώ θα προσπαθήσω να είμαι καλά..