ό, τι και να γίνει μικρέ, πάντα θα προσέχω τα νώτα σου. μη φοβάσαι τίποτα. εγώ είμαι εδώ...

Ανένταχτη από κούνια. Μεγάλωσε χωρίς να της λείπει τίποτα και τώρα της φαίνεται παράξενο που πρέπει να συμβιβαστεί στο λίγο. Όσο κι αν πονάει, δε θα στο δείξει ποτέ. Όσο κι αν αγαπάει, δύσκολα το βγάζει προς τα έξω. Φοβάται το σκοτάδι κι ας το αρνείται στον εαυτό της. Φοβάται ακόμα και τη σκιά της, κι ας το παίζει μαγκάκι και σκληρή. Δε μπορεί να ξεφύγει, κι όλο ξεφεύγει. Χρησιμοποιεί πολύ συχνά τη λέξη «γαμώτο» και γενικά...