Είναι περίεργο, το ξέρω, αλλά το "σ' αγαπώ" και εγώ με πέτρες το λέω. Κακιά συνήθεια, ριζωμένη όμως βαθιά μέσα μου και απαράλλαχτη. Πάντα τα άτομα που χρειάζομαι πιο κοντά μου και αδυνατώ να ζήσω χωρίς την παρουσία τους δίπλα μου, είναι αυτοί που ταλαιπωρώ περισσότερο με την συμπεριφορά μου. Με πέτρες, γιατί δεν έχω μάθει να το λέω αλλιώς. Αν σε λιθοβολώ λοιπόν, να ξέρεις ότι το κάνω είτε από αγάπη, είτε από έρωτα. Γιατί έτσι...

Βγαίνω με τα μάτια μου για να δω τον κόσμο. Αδιάφορες οι βραδινές βόλτες και εγώ πιο πολύ σέρνομαι ανάμεσα στους περαστικούς, παρά περπατάω. Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που προφασίστηκα θάνατο. Κάνω νυχτερινές βάρδιες στο μέρος της καρδιάς μου που περπατούσες εσύ κάποτε, αναμένοντας την οποιαδήποτε αλλαγή. Ο ουρανός πλημμυρίζει κόκκινο και τα σεντόνια μου έχουν βαρεθεί το άρωμά μου. Οι σκέψεις μου...

...