Ίσως πρέπει να στο πω
σ' ονειρεύτηκα ξανά,
σ' έναν έρημο σταθμό
που έγραφε εδώ ορίζοντας.
Ίσως πρέπει να στο πω
ίσως να μην πρέπει πια.
Μας κοιτάζανε σκιές
που χορεύαν ψιθυρίζοντας.
σ' ονειρεύτηκα ξανά,
σ' έναν έρημο σταθμό
που έγραφε εδώ ορίζοντας.
Ίσως πρέπει να στο πω
ίσως να μην πρέπει πια.
Μας κοιτάζανε σκιές
που χορεύαν ψιθυρίζοντας.
5 σχολίασαν:
at: 27 Οκτωβρίου 2011 στις 2:55 μ.μ. είπε...
Iσως να φτάνει μόνο αυτό μια ματιά, μια βραδιά σ' ένα ταξίδι μακρινό.
Iσως φτάνει μόνο αυτό μια ματιά σαν βροχή, μια τελευταία προσευχή..
Τρελός όποιος έχει πατήσει δεν μου αρέσει. Μόνο αυτό!
Φιλάκια!
at: 27 Οκτωβρίου 2011 στις 8:33 μ.μ. είπε...
@Μικρό Ξωτικό
Γούστα είναι αυτά, αν και το θεωρώ έγκλημα να μη σ'αρέσει ο Παυλίδης:p
Δηλώνω γοητευμένη όπως εσύ, για το συγκεκριμένο!xx
at: 27 Οκτωβρίου 2011 στις 9:31 μ.μ. είπε...
Υποκλίνομαι! =)
at: 29 Οκτωβρίου 2011 στις 8:31 μ.μ. είπε...
Τρελός όσο δεν πάει άλλο. Συμφωνώ και με τις δυο σας. Ο άνθρωπος αυτός είναι το κάτι άλλο. Και είναι διαφορετικό να σε αφήνει αδιάφορο (που ok, το δέχομαι αν και με δυσκολία) και διαφορετικό να μη σου αρέσει. Έγκλημα δε λες τίποτα!!!
at: 29 Οκτωβρίου 2011 στις 11:07 μ.μ. είπε...
@Mireille
και εγώ μπροστά στο ταλέντο του:)
@αυτή που ήταν κάποτε
Ας τον λατρεύουμε εμείς σαν να μην υπάρχει αύριο και ας αφήσουμε τους άλλους να κάνουν ό,τι θέλουν!
Δημοσίευση σχολίου