δε μ'αρέσει που παραπονιέμαι συνέχεια, αλλά να μωρέ...αναλώθ...

Από τότε που έπιασα γυαλί στα χέρια μουΤο αίμα δεν έχει σταματήσει να κυλάειΜ ο υ δ ι ά ζ ο υ ν τα άκρα μουΑλλά η σιωπή δε σηκώνει π α ρ ά π ο ν αΚάνω προσπάθειες συντονισμούΔε τα πολυκαταφέρνω όμωςΚάτι πήγε στραβά πάλιΚάτι πρέπει να πήγε λ ά θ ο ςΘυμάμαι την πρώτη φορά που άνοιξα τα μάτια μουΚαι σε είδα δίπλα μουΕίχαμε πάει εκδρομή στη θάλασσαΕγώ δεν ήθελα να μπωΑλλά με άρπαξες βίαια και με βούτηξες μέσαΣ ε σ ι χ ά θ η κ α αυτό...

Επιβιβάζεσαι... Άνθρωποι μόνοι.Κινήσεις σπασμωδικές.Ένα μυαλό κενόΚαι μια καρδιά άδεια από συναισθήματαΠαραμελημένες αισθήσειςΜια ψεύτικη ουτοπίαΚλειστοί ουρανοίΨάχνοντας για το καλύτεροΠόσο καιρό ακόμα θα το επιδιώκεις;Φοβισμένες αντιλήψειςΛάθος παρμένες αποφάσειςΨεύτικοι εαυτοίΠάντα ένας άλλος στον καθρέφτηΑυτός γελάει –εσύ όχι-Μια μαραμένη εικόναΜαστουρωμένοι έρωτεςΛόγια πολλάΠράξεις ποτέΜηδενίζεις...