Είναι στενάχωρα εδώ και αυτό σίγουρα δε σ’ αρέσει.Όχι ότι είσαι κλειστοφοβική, απλά προτιμάς τους πιο ανοιχτούς χώρους.Διακρίνεις μπαλόνια, κορδέλες, κεράκια, μία άδεια καρέκλα, ένα ψάθινο καπέλο και κάτι φιλιά να πετάνε στον αέρα.Θέλεις να σηκωθείς να τα ακουμπήσεις αλλά δε μπορείς.Τα μέλη του σώματός σου παραλύουν και συ νιώθεις όλο και πιο ανίκανη να συγκεντρώσεις το βλέμμα σου κάπου συγκεκριμένα.Ψάχνεις...

Σχέδια μελλοντικά. Συγχύσεις, απογοητεύσεις. Το μετάνιωσα. Όλα τα μετανιώνω. Και πάμε πάλι.Γράφω. Γράφω τι; Κάνω τι; Και γιατί εδώ; Γιατί εδώ με κόσμο; Όλα μπερδεμένα, το μυαλό ένα κουβάρι, που άντε να το ξεμπλέξεις. Φεύγω από εδώ, πάω εκεί, αλλά στο τέλος αλλού καταλήγω. Μοιράζω χαμόγελα, κρατάω υποσχέσεις, συγχωρώ κι ας μη μου συγχωρούν κάποιοι τα δικά μου λάθη.Περπατάω αργά. Εξουθενωτικά αργά....

I told you I was trouble, you know that I'm no go...

Eπειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω Nα μπαίνω σαν Πανσέληνος Aπό παντού, για το μικρό το πόδι σου μέσ' στ' αχανή σεντόνια Nα μαδάω γιασεμιά- κι έχω τη δύναμη Aποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω Mέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές Yπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνεAκουστά σ' έχουν τα κύματα Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς Πώς λες ψιθυριστά το " τι " και το "ε " Tριγύρω στο...