Search

Content

1 σχολίασαν

/μερικές φορές νιώθω ογδόντα εφτά

ακροβατικά και τούμπες πάσης φύσεως μέσα σε κάθε πλανήτη του φαντασιακού τάσσεσαι κι αντιτάσσεσαι - πάντα κάπου πολύ κοντά και ταυτόχρονα πολύ μακριά από εδώ - υπέρ και κατά της θεϊκής δικαιοσύνης και στην πίστη αυτή, της μιας βραδιάς που το πρωί είναι σα να έχει μισοσβήσει ήδη από την μνήμη σου της μιας νύχτας η απόλαυση, που εκ των υστέρων συνειδητοποιείς πόσο γρήγορα σου στερήθηκε -β.τ Υ.Γ: https://www.youtube.com/watch?v=Ci97rqyYGp8&t=0s&index=2&list=FLrrYexcA648-fBltUGuY9hg (Βάλε...
2 σχολίασαν

δώδεκα με δύο

πάνω κάτω στην πατησίων να σου λέω πως τα πόδια αυτά  είναι πλασμένα για αποστάσεις πολλών χιλιομέτρων/ κι εσύ άπιστε να σκιαμαχείς και να με παρακαλάς  να σου δείξω μονομιάς όλες μου τις ουλές για να τις αποτυπώσεις/  κι έπειτα να τις κάνεις νότες επειδή μπροστά σ' αυτό το θαύμα  πρέπει να είμαστε ξεκούρδιστα όργανα κι ανίκανοι τενόροι/  για να μπορείς εσύ να συντηρείς και να μεγαλώνεις τις σκιές και...
4 σχολίασαν

φτου ξελευθερία

Χίος,30/7/2017 Ικαρία,21/7/2017 Βενετία,20/10/2017 Ομόνοια,23/1/2018 Πειραιάς,30/3/2018 Βουλιαγμένη,8/4/2018 Βικτώρια,24/4/2018 (μια σύντομη αυτοβιογραφική εικονική αφήγηση) ...
0 σχολίασαν

ΠΡΟΖΑΚ.

η γενιά των ανέραστων ανθρώπων, μου λες κι εγώ κρατιέμαι για να μη σου φάω το λαρύγγι σου λέω πως η φαντασίωση πηγάζει από πραγματικά γεγονότα κι εσύ μου απαντάς πως είμαι κομμάτι μια ζοφερής δυστυχίας ανήθικη - μέσα στο ήθος της εποχής οι φάτσες γύρω μου, μου κλείνουν το μάτι όλοι τους παραμιλάνε "ζωή είναι αυτή;" κι εγκυμωνούν το τέρας που βρίσκεται στις οθόνες το βυζαίνουν με ένστικτο μητρικό κι αγάπη σκυλίσια κι...
0 σχολίασαν

περιμένοντας ή πες το όπως θες

Ωχ πόσο πονάω,  μου λες απ’ την πτέρυγα των ετοιμοθάνατων και εγώ συγκρατούμαι. Λες ότι θυμάσαι πως ήταν τότε  που γελούσες, μιλούσες και έκανες έρωτα χωρίς τους ορούς, τους γιατρούς και τα αίματα.  Άνοιξε το παράθυρο,  δεν πήγα πουθενά. Μια ζωή εδώ. Και τώρα το μόνο που μου απομένει  είναι αυτή η πανάκριβη μπόχα. Η μονάκριβη μου αγάπη,  η πουτάνα, η...
1 σχολίασαν

Να μην τους ακούς

να μην τους ακούς  να κλείνεις τ' αυτιά σου και να φεύγεις  χωρίς κλισέ εξηγήσεις και τα σχετικά να φεύγεις ήρεμα και αποφασιστικά σα να 'ναι αυτή η μόνη σωστή απόφαση  σα να μην υπάρχει απολύτως καμία άλλη επιλογή  να μην του ακούς επειδή δε θέλουν να σκέφτονται κι επειδή φοβούνται  να τους λες πως φεύγεις επειδή δε σκέφτονται και πως επειδή σκέφτεσαι φοβάσαι περισσότερο από αυτούς να τους βγάζεις...

Πληροφορίες

Η Φωτό Μου
/Κάθε φορά θαρρώ πως σε φτάνω /Πάω να σε ξεχωρίσω απ' τα άλλα που αγαπώ /Σε βρίσκω όμως μέσα σ' όλα

Αρχειοθήκη ιστολογίου

(Έχω στο μυαλό μου βίσωνες κι αγγέλους, το μυστικό των ανθεκτικών χρωματικών ουσιών, τα προφητικά σονέτα, το άσυλο της τέχνης.
Κι αυτή είναι η μοναδική αθανασία που εσύ κι εγώ, ίσως μοιραζόμαστε.)

Αναγνώστες

To know is like a hunger: it destroys peace.
Louise Glück

The urge to write contained a refusal to live.
— Jean-Paul Sartre

You must understand the whole of life, not just one little part of it. That is why you must read, that is why you must look at the skies, that is why you must sing and dance, and write poems and suffer and understand, for all that is life.
— Jiddu Krishnamurti

Δημοφιλείς αναρτήσεις