κενά καθίσματα και αντίστροφες μετρήσεις χέρια που ακουμπάνε άλλα χέρια και συνειδήσεις που μπλέκονται  με σκοπό να μη ξεμπλεχτούν ποτέ τα χρονοδιαγράμματα που μένουν ατιμώρητα οι κλήσεις στα κινητά, οι αναπάντητες και οι μη τα μηνύματα που έρχονται και αυτά που πάνε οι διαλέξεις και οι καθυστερήσεις των τρένων οι πίνακες ζωγραφικής και οι μουτζούρες σκάλες και μετά κι άλλες σκάλες μάσκες...

εσύ ήξερες πως όταν διάβαζα ποίηση στη θέα του αλφάβητου υπέφερα. μπορούσες να ξεχωρίσεις πότε πήγαινα αντίθετα στο χρόνο. αν ήμουν παγιδευμένη σε έναν εαυτό που δεν οριοθετήθηκε ποτέ - ή όχι. εσύ μπορούσες να διακρίνεις πότε ήμουν εγώ και πότε όχι. μέσα σε εκείνα τα σκοτεινά συναισθήματα κενότητας, μπορούσες να ξεχωρίσεις την παράλυση από επιλογή. ήσουν ικέτης πρόθυμος να τιμωρηθεί για αμαρτίες άνευ συγχώρεσης. αγάπη...