Μπλέκω τα νοήματα. Ένα βήμα μπροστά, δέκα πίσω. Ανόητη ζωή και συνεχίζω. Κουρνιάζω σε όποια αγκαλιά βρεθεί μπροστά μου. Μετά πέφτω άτσαλα και χτυπάω. Αδειάζει ο λαιμός μου και ένα τρυπάνι παίρνει ανάσες στο μυαλό μου. Χάνω. Με βλέπω να χάνω.Τα όνειρά μου κάνουν κρότο απόψε.Υπάρχω χωρίς ζωή. Υπάρχω χωρίς αναπνοές. Χορεύω την ανυπαρξία μου και την μαθαίνω καινούργια κομμάτια. Κάθε μέρα. Αλλά μη με πιστεύεις....