δάγκωμα χειλιών, χειλιών δικών μου
κι έπειτα πληγές που επουλώνονται απ' το σάλιο/
μέρα Δευτέρα και ο διαλογικός μου εαυτός
παγιδεύεται από πλάνη
μέσα σε συναισθήματα δευτερεύοντα/
σημασία έχουν τα λόγια, τα μυστήρια, οι αφές
που καψαλίστηκαν στην πυρά και ενίοτε στη στάχτη μας/
αν θέλω οι σκέψεις μου να είναι αλυσίδες
άσε τις αλυσίδες να με κατακλύσουν/
κάθε ρίγος στην πλάτη ας γίνει ένας ακόμη θάνατος/
αφού είμαστε μολυσμένοι από ανίατη καταληκτική ασθένεια
ας ράβονται οι μέρες με στοργή κι ας είναι τα υφάσματα από μετάξι/
αφού σημασία έχουν οι θαρραλέοι, οι κουβαλητές της ζωής
που εκτίμησαν την ομορφιά και ενίοτε την ασχήμια της/
-β.τ
κι έπειτα πληγές που επουλώνονται απ' το σάλιο/
μέρα Δευτέρα και ο διαλογικός μου εαυτός
παγιδεύεται από πλάνη
μέσα σε συναισθήματα δευτερεύοντα/
σημασία έχουν τα λόγια, τα μυστήρια, οι αφές
που καψαλίστηκαν στην πυρά και ενίοτε στη στάχτη μας/
αν θέλω οι σκέψεις μου να είναι αλυσίδες
άσε τις αλυσίδες να με κατακλύσουν/
κάθε ρίγος στην πλάτη ας γίνει ένας ακόμη θάνατος/
αφού είμαστε μολυσμένοι από ανίατη καταληκτική ασθένεια
ας ράβονται οι μέρες με στοργή κι ας είναι τα υφάσματα από μετάξι/
αφού σημασία έχουν οι θαρραλέοι, οι κουβαλητές της ζωής
που εκτίμησαν την ομορφιά και ενίοτε την ασχήμια της/
-β.τ
0 σχολίασαν:
Δημοσίευση σχολίου