μονοπολική μανία

Αν ήμουν ικανή να σε πληγώσω,
δε θα κρατούσα αυτές τις λέξεις μέσα μου
Θα τις άφηνα να ρέουν σαν ασταμάτητο νερό
μέχρι να πνιγείς απ' τις εξιστορήσεις
που θα σε ανάγκαζα να ρουφάς από τη μύτη
Αλλά δεν είναι καιρός για εικασίες
αυτές οι μέρες και αυτές οι νύχτες πέρασαν
Εξάλλου τώρα νιώθω αδίψαστη λαχτάρα
για νέες καταστροφές και τέλματα
Ζητώ απεγνωσμένα να με προσέξουν μάτια
που αναζητούν ανθρώπους που μοιάζουν με τέρατα
Να ερωτευτώ για ακόμα μια φορά την εικόνα μου
και να της κάνω έρωτα μπροστά απ' τον καθρέφτη
Επιθυμώ να βγω ξυπόλητη στη βροχή
και να αγαπήσω κάθε αποκύημα της φαντασίας μου
Να μπω σε ένα τούνελ μετά
και να συζητήσω με δήθεν έξυπνους άνθρωπους
για τη ματαιότητα μιας ζωής που μου πιστώθηκε με το ζόρι
Για την έμπνευση που κάηκε ζωντανή
επειδή μου αρέσει τόσο πολύ να παίζω με τα σπίρτα
Δε θέλω άλλο να μετράω τις ανάσες μου εδώ μέσα
μου προκαλεί πανικό αυτό το συναίσθημα ευφορίας
Γι' αυτό σου λέω τράβα τη σκανδάλη ή πήδα
Πρέπει να πεθάνω πολλές φορές
μέχρι να μάθω πως πραγματικά πρέπει να ζω
-β.τ