Το λάθος

Σε θέλω μόνο για μένα και απ’ την άλλη δε σε θέλω καθόλου.
Θέλω να είσαι καλά κι απ’ την άλλη δε με νοιάζει πως θα ‘σαι.
Είναι στιγμές που πεθαίνω από αγάπη κι άλλες που με κατακτάει το μίσος και η οργή.
Το ξέρω ότι με θέλεις, αλλά πάντα θα φοβάμαι μήπως κάνω κάτι λάθος.
Σου χαμογελάω, σου νευριάζω.
Σε χρειάζομαι και απ ‘την άλλη με πείθω πως δε σε έχω ανάγκη.
Κάνω σχέδια για εμάς και στα επόμενα πέντε λεπτά τα έχω ξεχάσει όλα.
Μουτρώνω αν κάνεις κάτι που δε μ’ αρέσει, αλλά ξεχνάω πως εγώ κάνω χειρότερα.
Σε θέλω, δε σε θέλω.
Σ’ αγαπώ, δε σ’ αγαπώ.
Σε βρίσκω, σε χάνω.
Με βρίσκεις, με χάνεις.
Με κατακτάς, με απωθείς.
Σε διεκδικώ, δε με ενδιαφέρεις και οι εναλλαγές αυτές είναι τόσο συχνές που χάνω το μυαλό μου και καταλήγω να χειρίζομαι άτσαλα τα συναισθήματα σου.
Τα δικά σου συναισθήματα.
Τη δική σου χαρά και τη δική σου λύπη.
Καταλήγω, ενώ σε θέλω, να μη θέλω να σε κάνω δικό μου και να αρνούμαι να αφήσω τα αποτυπώματά μου πάνω σου.
 Χίλιες και μια προσπάθειες για να σου αποδείξω πως μόνο μαζί σου θέλω να υπάρχω.
Χίλιες και μια κατάρες γιατί κουράστηκα να μην καταλαβαίνω τι είναι τελικά αυτό που θέλω και να κουράζω και σένα.
Χίλιες αρνήσεις και μια κατάφαση γιατί ενώ είμαι ήδη στην καρδιά σου, παλεύω με μανία για να βρω έναν τρόπο για να μείνω εκεί μέσα.