Αρχίζω πάλι να μπερδεύω τις λέξεις μεταξύ τους. Το ένα λάθος ακολουθεί το άλλο και οι θεωρίες μου απέχουν μίλια από την πραγματικότητα. Πασχίζω να βρω κάτι ενδιαφέρον για να κρατηθώ σε εγρήγορση και να μη χαραμίζομαι, παγιδευμένη μέσα σε μια ρουτίνα. Μάταια όμως. Δεν ήταν πάντα έτσι. Μάλιστα, κάποτε ήταν τόσο διαφορετικά, που καμία ομοιότητα δε βρίσκω μεταξύ του χθες και του σήμερα. Δεν προσπαθώ να κυνηγήσω το όνειρο, γιατί αυτό δε θα ‘χε νόημα. Η καταστροφή θα ήταν χαοτική. Δεν κάνει καλό να πολεμάς τον εαυτό σου. Έτσι μου είπαν, μα εγώ δεν πολεμάω κανέναν. Αν πάντως ήταν να πολεμήσω, δε θα ήμουν με το μέρος της πραγματικότητας. Κρυώνω εκεί έξω, θα μου ήταν αδύνατο να συμμαχήσω μαζί τους. Δεν έχω τα απαραίτητα εφόδια, θα έχανα στην πρώτη μετωπική σύγκρουση. Κατά τ’ άλλα, οι μέρες περνάνε γρήγορα και ο καιρός είναι πιο κυκλοθυμικός και απ’ την ψυχολογία μου. Αντέχω. Έτσι κι αλλιώς όλα έχουν γίνει μια συνήθεια.
Κι όλο λέω πως δεν πονάω, πως έχει κλείσει η πληγή.
5 σχολίασαν:
at: 18 Μαρτίου 2012 στις 7:51 μ.μ. είπε...
Πόσο κρατάει ο πόνος;
at: 18 Μαρτίου 2012 στις 9:04 μ.μ. είπε...
χμμ..
τα ειπα κι εγω αυτα μια φορα
και 2η
και 3η
και 4η
μεχρι που εχασα το μετρημα..
κι οταν εχασα το μετρημα, τα κοιταξα ολα καταματα, τρομαξα οταν ειδα ποσα πραγματα εχασα, ποσο χρονο εχασα απο τη ζωη μου για να τα λεω -και να τα πιστευω- και ειπα 'τωρα αλλαζω'.
και μετα ολα μπηκαν στη θεση τους..
ολα ειναι μια αποφαση μακρυα..;)
at: 19 Μαρτίου 2012 στις 1:24 π.μ. είπε...
ola allazoune kai ola idia menoun...ayth h ataka mou hr8e me ayto pou diavasa...kalh evdomada na exeis!!!
at: 19 Μαρτίου 2012 στις 11:57 π.μ. είπε...
"οι θεωρίες μου απέχουν μίλια απ την πραγματικότητα"
αυτό!
at: 26 Μαρτίου 2012 στις 11:08 π.μ. είπε...
σε καταλαβαίνω. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, μόνο αυτό.
μπορεί να πονάς, όπως πονάνε όλοι αλλά μια μέρα η πλήγη θα κλείσει. Είμαι σίγουρη;) Δεν ξέρω αν ο χρόνος θα βοηθήσει, το μόνο σίγουρο είναι πως πυρήνας πρέπει να είναι ο εαυτός σου.
Δημοσίευση σχολίου